Δεν είμαστε απλώς άνθρωποι...

Γράφει: Ο Γεράσιμος Σαλτός, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής

Δεν είμαστε απλώς άνθρωποι, αλλά πορείες ζωής.

Μόνον, που στην «πορεία», κάποιες φορές, ξεχνάμε ότι είμαστε άνθρωποι.

Δεν είμαστε απλώς άνθρωποι αλλά πορείες ζωής.

Κι’ αυτό το αντιλαμβάνεσαι, όταν κάποια στιγμή, γυρίσεις πίσω σου και κοιτάξεις το δρόμο που διήνυσες και έφθασες μέχρις εδώ.

Αναπολώντας τις ευτυχισμένες στιγμές που έζησες, τις δυσκολίες που ξεπέρασες, τους έρωτες που σε ωρίμασαν, τα σχέδια που υλοποιήθηκαν κι’ αυτά που άλλαξαν ή ματαιώθηκαν, την εξελικτική ικμάδα της ψυχής σου και τη φθίνουσα συνάρτηση του σώματός σου, συνειδητοποιείς το προσωπικό του

‘‘σεργιάνι στον κόσμο’’, το αρχικό σημείο εκκίνησής σου αλλά και το πόσον υπέροχο είναι να βιώνεις κάθε εμπειρία σου με πάθος, έμπνευση και αγάπη.

Πάντα θα σχεδιάζεις το επόμενο ταξίδι σου, πάντα θα προσδοκάς για όμορφα τοπία, πάντα θα ονειρεύεσαι ‘‘οάσεις’’ στη διαδρομή σου.

Κι’ αυτή η πορεία φθάνει στο τέρμα της μόνον, όταν το σώμα αναζητήσει να ξαποστάσει –για πάντα– τα μέλη του.

Όταν τα μάτια γυρέψουν να σφαλίσουν τους δρόμους τους.

Κι’ όταν η ακοή ξεμοναχιάσει απόκοσμους ήχους και αφεθεί στη μελωδία της λησμονιάς και της γαλήνης.

Μακάριοι όσοι φθάνουν στο τέρμα της πορείας τους, χορτασμένοι από εμπειρίες και γεμάτοι από αγάπη.

Μακάριοι όσοι μπόρεσαν και τρύπωσαν στα όνειρά τους και τα έζησαν ζωντανά και παθιασμένα.

Μακάριοι όσοι αγάπησαν, αγαπήθηκαν, έπεσαν, μάτωσαν και σηκώθηκαν.

Μακάριοι όσοι χαιρέτισαν αυτόν τον κόσμο χαρούμενοι, ήρεμοι και γελαστοί αλλά όχι γελασμένοι.

Δεν είμαστε απλώς άνθρωποι αλλά πορείες ζωής, μοναδικές, ωραίες και ανεπανάληπτες.

Κι’ αυτή η μοναδικότητα είναι που κάνει τον καθένα μας ξεχωριστό και μοιραίο, γι’ αυτό κι’ αξιαγάπητο.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Γερ. Σαλτού «Αυτογνωσία και Αγάπη», 2019, Εκδόσεις «Λειμών».