Γράφει ο Γεράσιμος Σαλτός, Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπευτής
Όταν με λόγια πρόστυχα και ποταπά1 σε διαλύσει ψυχικά κι
έρθει μετά μετανοιωμένος να σου πει: "Δεν
τα εννοούσα πραγματικά..." να ξέρεις, τα εννοούσε όλα κι αυτολεξεί.
Και τούτο μπορεί ν’ αποδειχθεί από τη μέχρι τώρα, στο πρόσωπό σου, στάση του καθώς κι από τις πράξεις που θ' ακολουθούν.
Το αν εσύ παρέβλεπες ό,τι σε μείωνε, είν’ ένα πρόβλημα που πρέπει να το δεις, εάν συνεχίσεις όμως να εθελοτυφλείς2 δεν φταίει αυτός που σε κακοποιεί αλλά η αφεντιά σου που επιμένει ν' απαξιώνει τραγικά τον εαυτό της.
…………………
1.ποταπός ,-ή ,-ό < αρχαία ελληνική ποταπός (η
σημερινή σημασία καθιερώθηκε στους μεσαιωνικούς χρόνους), ηθικά ευτελής,
τιποτένιος, μικρός, κ.α.
2. εθελοτυφλώ < εθελότυφλος: αρνούμαι να δω και να
αναγνωρίσω κάτι που είναι εμφανέστατα αρνητικό, βλαβερό, κάνω τον τυφλό και τον
κουφό σε κάτι που με προσβάλλει ή με βλάπτει, κ.α.
