Γράφει: Ο Γεράσιμος Χρ. Σαλτός, Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπευτής
Η στιγμή του
θανάτου είναι η μοναδική τελεσίδικη και αμετάκλητη απόφαση που δεν επιδέχεται
ακύρωση ή έφεση.
Εντούτοις, η πρώτη
σκέψη όλων είναι να την προσβάλουν με έκτακτα αφύσικα μέσα προς αναίρεση ή
αναψηλάφηση.
Τελικά αυτό που
καθορίζει την άνιση μάχη μεταξύ ζωής και θανάτου είναι του καθενός η μοίρα.
Υ.Γ. Εις μνήμην των αγαπημένων προσώπων που απουσιάζουν σωματικά.
Πίκρα στην πίκρα,
χάσαμε το μερτικό μας απ' το καλοκαίρι και ήδη αρχίσαμε σιωπηλά να βουλιάζουμε,
ανίδεοι κι έκπληκτοι, σε μια πρόωρη μελαγχολία φθινοπώρου.
Πίκρα στην πίκρα,
ξεχαστήκαμε και δε γεύτηκε η ψυχή, ούτε μια φορά, ένα φεγγάρι του Αυγούστου.
Πίκρα στην πίκρα,
με τες κραυγές των αναμνήσεων κ’ των τυφλών απωλειών να σου τρυπάνε το μυαλό,
στερήσαμε απ’ τα μάτια μας, φεγγάρια της ζωής μας.
Μα πόση πίκρα πια
ν' αντέξει και η καρδιά σου;
Σήκω πάνω και
προχώρα...κι ο Σεπτέμβρης, ίσως κ' νάναι η απαρχή της λησμονιάς σου.
Ίσως, ποιος ξέρει,
μπορεί να βγει επιτέλους και για σε, του λυτρωμού τ' αστέρι.
Καλό μήνα!
