Τεστ: Εσύ πόσο «καλό παιδί» είσαι;

Αυτό που πάντα μας έλεγαν οι γονείς μας (ή οι «σημαντικοί άλλοι»)- κάποιοι συνεχίζουν να το ακούν και τώρα- είναι η περιβόητη φράση: «Να είσαι καλό παιδί! Εμείς τα καλά παιδιά αγαπάμε!!!». Κι εμείς για να μας αγαπάνε… προσπαθούσαμε να είμαστε «καλά παιδιά», κάνοντας αυτό που ήθελαν αυτοί. Μήπως δεν είναι έτσι ή κάπως έτσι τα πράγματα;

Αν κάνουμε μια αναδρομή στα παιδικά μας χρόνια, λίγοι από εμάς θα είναι αυτοί που μπορούν να πουν ότι δεν θυμούνται να άκουσαν ποτέ αυτή τη φράση. 

 

Οι περισσότεροι από εμάς την είχαμε ακούσει αμέτρητες φορές, την είχαμε κάνει «κτήμα» μας και βεβαίως την ακολουθήσαμε πιστά, με τυφλή υπακοή θα λέγαμε. 

       Είχαμε ανάγκη για αποδοχή και θετική αναγνώριση (πάντα εξάλλου έχουμε αυτή την ανάγκη) και έτσι δημιουργήθηκε μέσα μας το «πρέπει» σε αντιπαράθεση του «θέλω». 

Οι οργανισμικές μας ανάγκες υποχώρησαν για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες των άλλων και το αντάλλαγμα ήταν σαφές: Μας αγαπούσαν και μας αποδέχονταν. Αυτό στη Ψυχολογία ονομάζεται «όροι αξίας».

 

Στην εφηβεία τα πράγματα κάπως άλλαξαν, προσπαθήσαμε ν’ αντισταθούμε και να την παραβούμε (η συναισθηματική έκρηξη που υφίσταται ο οργανισμός αυτή την περίοδο της ζωής, δεν επιτρέπει στο άτομο, συμβιβασμούς και υποταγή- όλα υπαγορεύουν αντίσταση σε κάθε μορφής εξουσία και δη των «πρέπει») αλλά ως ενήλικοι τη βρήκαμε πάλι μπροστά μας, πολλές φορές πιο καταπιεστική και επίμονη από ποτέ. Εν τέλει πόσο «καλά παιδιά» είμαστε; 

 

Κάνοντας το παρακάτω τεστ, μπορούμε ίσως να πάρουμε μια ιδέα. Σημειώστε σε κάθε ερώτηση την απάντηση που σας εκφράζει περισσότερο.

1. Διηγείστε στον αδερφό σας μια ταινία που είδατε, αλλά σας διακόπτει συνεχώς. Πώς αντιδράτε;

Α.Δεν προσπαθώ καν πια να του το επισημάνω, έτσι είναι ο αδερφός μου.

Β.Κάνω κι εγώ το ίδιο, είναι στην ιδιοσυγκρασία μου.

Γ.Εκνευρίζομαι και το λέω: «Δεν μπορείς μία φορά να με αφήσεις να τελειώσω αυτό που λέω;».

2. Το πρόγραμμα του/της συντρόφου σας για το Σαββατοκύριακο είναι φορτωμένο (γυμναστήριο, σινεμά με συναδέλφους, καφές με την/τον πρώην) και για εσάς δεν υπάρχει ούτε ένα κενό...

Α.Συνειδητοποιώ, κάπως κατόπιν εορτής, πόσο με ενοχλεί όλη αυτή η δραστηριότητα με διάφορους άλλους, αλλά είναι πια αργά για να πω κάτι.

Β.Δεν πάει έτσι! Απαιτώ χρόνο για εμάς. Όσο για τον/την πρώην, καιρός να τελειώνουν τα σούρτα-φέρτα!

Γ.Του/της ζητώ πολύ ήρεμα να μου αφιερώσει λίγο χρόνο.

3. Φοράτε στη δουλειά ένα καινούργιο παντελόνι (ψάχνατε καιρό για ένα τέτοιο) και ένας συνάδελφος κάνει ένα κακόβουλο σχόλιο για το στυλ σας. Εσείς;

Α.Δεν λέτε τίποτα, αλλά δεν το ξαναφοράτε.

Β.«Βλακείες, έτσι είμαι πάντα. Εσύ, όμως, μην ξανα­κουρευτείς έτσι, είναι σαν να έχεις βάλει περούκα!»

Γ.«Εμένα πάλι μου αρέσει πολύ αυτό το στυλ.»

4.  Τριήμερο στο Παρίσι. Στο καφέ, ο σερβιτόρος σάς φέρνει ρέστα 4 ευρώ αντί για 14 που όφειλε.

Α.Σας χαλάει αμέσως η διάθεση. Επειδή όμως δεν μιλάτε γαλλικά, δυστυχώς δεν μπορείτε να διαμαρτυρηθείτε.

Β.«Απαράδεκτο! Δεν με νοιάζει, ας μιλήσει αυτός αγγλικά, στο κάτω-κάτω σε τουριστικό μέρος δουλεύει!»

Γ.«Ας πάει στα κομμάτια, δεν θέλω να χαλάσω το ταξίδι μου.»

5. Σε μια σύσκεψη, ρωτά ο προϊστάμενός σας: «Ποιος θα το αναλάβει;», αναφερόμενος σε μια πολύ εκνευριστική, χρονοβόρα και, επίσης, μάλλον χωρίς νόημα δουλειά.

Α.Πριν αρχίσουν να κοιτάνε όλοι αμίλητοι το τραπέζι, σπεύδω να πω «Εγώ»

Β.Ωραίο ξύλο έχει το τραπέζι... Όποιον δεν κοιτώ, δεν με βλέπει ούτε αυτός

Γ.Το κάνω, αλλά μόνο αν έχω βοήθεια από ένα-δύο συναδέλφους.

6. Ο διευθυντής σάς ανακοινώνει ότι η αύξηση που σας είχε υποσχεθεί για φέτος δυστυχώς αναβάλλεται. Πώς αντιδράτε;

Α.Δεν μπορείς να κάνεις και τίποτα. Καταπίνω τα νεύρα μου και συνεχίζω τη δουλειά μου.

Β.Είμαι έξαλλος/η! Δηλώνω κατευθείαν ότι στην επόμενη συνεργασία έχουν να περιμένουν λιγότερα από εμένα.

Γ.Του υπενθυμίζω την υπόσχεσή του και τον παρακαλώ να είναι συνεπής.

7. Μόλις κουρευτήκατε και ο κομμωτής ρωτά: «Λοιπόν, πώς σας φαίνεται;». Εσείς σκέφτεστε: «Χάλια!». Λέτε:

Α.«Ωραία!»

Β.«Φρίκη!»

Γ.«Μπορούμε να το διορθώσουμε;»

8. Μια φίλη σάς χιλιοπαρακαλεί να τη βοηθήσετε το άλλο Σαββατοκύριακο στη μετακόμιση. Εσείς σκοπεύατε εκείνο το Σάββατο να αράξετε και να ξεκουραστείτε επιτέλους. Θα τη βοηθήσετε;

Α.Φυσικά. Κι αυτή είναι πάντα εκεί όταν χρειαστώ κάτι.

Β.Γιατί να είναι δικό μου πρόβλημα η μετακόμισή της;

Γ.Λέω ότι δεν μπορώ, αλλά της υπόσχομαι να πάω ένα απόγευμα να τη βοηθήσω να στήσει τα έπιπλά της.

9. Αν υποθέσουμε ότι τελικά της αρνηθήκατε, πώς αισθάνεστε μετά;

Α.Έχω πολλές τύψεις.

Β.Έτσι κι έτσι, αλλά εντάξει, δεν έγινε και τίποτα φοβερό.

Γ.Δεν το σκέφτομαι άλλο.

10. Νιώθετε ότι η σχέση σας δεν πάει καλά τελευταία και δεν ελπίζετε ιδιαίτερα ότι θα βελτιωθεί. Την τελειώνετε;

Α.Ούτε κι εγώ ξέρω. Μπορεί και να την τελειώσει αυτός/ή σύντομα.

Β.Ίσως βοηθήσει κατ’ αρχάς μια μικρή «περιπέτεια».

Γ.Οπωσδήποτε. Είναι καλύτερα από το να ταλαιπωρούμαστε άδικα.

Αξιολόγηση Αθροίστε τα Α, Β και Γ των απαντήσεών σας και βρείτε σε ποια (ή ποιες, αν ισοβαθμείτε σε κάποιες) από τις παρακάτω κατηγορίες ανήκετε

Περισσότερα Α

Στο «όχι» λέμε «ναι»!

Δεν είστε «καλό παιδί» απέναντι στον εαυτό σας! Δεν μπορείτε να αφήσετε καμία επιθυμία των άλλων ανεκπλήρωτη. Είναι ωραίο να σας παινεύουν για την εργατικότητα και την ευγένειά σας, όμως είστε πραγματικά ευτυχισμένοι με αυτό; Μάλλον όχι. Κι αυτό γιατί αρκετά συχνά αισθάνεστε ότι οι άλλοι σας εκμεταλλεύονται. Μη φοβάστε τόσο πολύ τη λέξη «όχι»! Στο περιβάλλον σας σίγουρα θα εκπλαγούν αν σταματήσετε να λέτε σε όλα και όλους «ναι». Όμως, αντί για την απόρριψη που φοβάστε, μάλλον θα εισπράξετε σεβασμό, επειδή είναι δύσκολο να εκτιμήσεις αρκετά κάποιον που δεν εκτιμά αρκετά τον εαυτό του. Το «όχι» είναι μια χαρά λέξη και, εντέλει, όχι και τόσο δύσκολο να ειπωθεί.

 

Περισσότερα Β

Πείτε και κανένα «ναι»!

Το καλό νέο είναι πως δεν χρειάζεται να ανησυχείτε καθόλου ότι μπορεί να σας περάσουν για το «καλό παιδί». Το κακό νέο: Οι συνάνθρωποί σας μπορεί να σας θεωρούν στριμμένους/ες και δύστροπους/ες! Είναι πολύ καλό και πολύ σημαντικό να μην αφήνετε να σας κάνουν οι άλλοι ό,τι θέλουν. Καμιά φορά, όμως, θα μπορούσατε να το σκεφτείτε λίγο παραπάνω μήπως μπορείτε να πείτε «ναι» σε κάτι. Όποιος βοηθά τους άλλους είναι συνήθως λιγότερο μόνος όταν χρειάζεται και ο ίδιος βοήθεια. Αν σας είναι αδύνατο να αλλάξετε, τουλάχιστον προσπαθήστε να αρνείστε με τρόπο φιλικό και όχι μειωτικό για τον άλλον. Ακόμη και το «όχι» είναι λιγότερο δυσάρεστο όταν λέγεται με ένα φιλικό χαμόγελο.

Περισσότερα Γ

Παν μέτρον άριστον!!

Είστε «καλό παιδί». Πραγματικά και, μάλιστα, όσο χρειάζεται. Ούτε αφελής και «χαλί να σας πατήσουν» (τουλάχιστον όχι για τον κάθε άσχετο) ούτε παγεροί και εγωιστές. Είστε ευγενείς και φιλικοί, αλλά δεν αφήνετε να σας εκμεταλλευτούν. Βοηθάτε όσο μπορείτε και όσο αντέχετε, χωρίς να καταπατάτε τον εαυτό σας. Ξέρετε πώς να θέτετε τα όριά σας και πώς να μην προσβάλλετε τους άλλους. Έχετε, πραγματικά, βρει τη σωστή δόση ανεκτικότητας και διπλωματίας. Συνεχίστε έτσι!

Να είστε υγιείς, χαρούμενοι και δυνατοί!!!

Καλά Χριστούγεννα και κάθε ευγενές ποθητόν!!!

 

Πηγή: www.google/Test