Στοχασμοί

Γράφει: Ο Γεράσιμος Σαλτός 

Το φθαρτόν και ανατρεπτικόν της υπάρξεώς μας, ενισχύει την πίστη μας να παραμείνουμε άνθρωποι.

Το αλόγιστον και εγωπαθές πνεύμα μας, εμποδίζει  το  συναίσθημα  να εκφραστεί κατά πως ταιριάζει σε  περαστικούς,  απ' τη γη  περιπατητές.  

Η έξυπνη καρδιά αφουγκράζεται τις ανάγκες της, καθησυχάζει το "ανήσυχο" πνεύμα, ημερεύει τα πρωτόγονα ένστικτα  και συμπορεύεται -εν αρμονία- με τις άλλες καρδιές.

Κι αυτή η  συμπόρευσις, ίσως να είναι και ο  σημαντικότερος λόγος της  συνυπάρξεως  αλλά και  η σπουδαιότερη νίκη ενάντια στην ανοησία της ματαιοδοξίας μας και στη ψευδαίσθηση της υπεροχής μας.

Γιατί τούτο  που δεν πρέπει να λησμονά  ουδείς, είναι ότι τελικώς...αυτό που  δικαιούται ο καθείς μας  να λάβει -άμα τη αναχωρήσει του-  είναι μόλις δύο μέτρα κομμάτι γης.

Τόσο...όσο που να χωράει  ένα άψυχο  ανθρώπινο κουφάρι!

Απόσπασμα από το βιβλίο του Γεράσιμου Σαλτού «Αυτογνωσία και Αγάπη» /Στοχασμοί, Εκδόσεις «ΛΕΙΜΩΝ» (3η έκδοση).