Μες
τις συναναστροφές ψάχνεις -απεγνωσμένα-
να βρεις το πρόσωπο
που θα αγγίξει τη
ψυχή σου...που θα ακούσει τους χτύπους
της καρδιάς
σου και θα συντονιστεί μαζί
σου.
Έχεις
αναπτύξει το "χάρισμα"...να αποδέχεσαι
τα "τρωτά" σημεία των
άλλων...να
τους αντιμετωπίζεις, προσεγγίζοντάς
τους με ευσπλαχνία,
γενναιοδωρία και
ταπεινότητα... και όταν δε, "απευθύνεσαι"
σε κάποιο
πρόσωπο που σου φαίνεται
ελκυστικό και ενδιαφέρον...δεν
κρύβεσαι..είσαι ο εαυτός σου...γιατί
θέλεις να νοιώσει την απλότητα και
την
διαφάνεια των συναισθημάτων σου.
Επιθυμείς
να "εμπνευστείς"...να δοθείς...και
να "εμπνεύσεις".
Αυτό
που θα πρέπει πάντως κάθε φορά να
εξετάζεις... και θα ήταν
φρόνιμο (για
σένα)...να θυμάσαι, είναι ότι: Το να
απευθύνεσαι σε ένα
άτομο που δεν
"εμπνέεις", μοιάζει με "έργο
τέχνης" που ζητείς να το
απολαύσει
ένας πίθηκος.
Όσο
και να "εκπαιδευτεί"...οι μπανάνες
θα τον συγκινούν.
Gerasimos
Saltos/ Αυτογνωσία και Αγάπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου