ΦΟΒΟΥ...ΤΑ "ΤΙΠΟΤΑ", ΓΙΑΤΙ "ΔΩΡΑ" ΦΕΡΟΥΣΙΝ!

       

                                                                                                                                                                                                               Γράφει ο Γεράσιμος Σαλτός

Η Αγγλίδα συγγραφέας Jane Austen (1775-1817) μας λέγει ότι: "Η ζωή μοιάζει να είναι μια γρήγορη εναλλαγή από πολυάσχολα τίποτα".

Κάποιες φορές όμως αυτά τα "τίποτα" καθορίζουν την ευημερία σου, την Ιστορία σου, την πρόοδο ή δυστυχία των παιδιών σου, την ίδια σου τη ζωή..

Ένα "τίποτα" -θα μπορούσε να πει κάποιος- είναι και η διαδικασία εκλογής των αντιπροσώπων σου σε περιφερειακό (τοπικό), ευρωπαικό ή εθνικό επίπεδο.

Αλήθεια, με πόση σύνεση και σοβαρότητα θα πρέπει να σκεφτείς.... αν με τη πράξη σου αυτή (ψήφισμα), θα συμβάλλεις στην ανάδειξη ενός αναξίου -για τη θέση- άνδρα, ενός πολιτικού "τίποτα";

Η συνήθης έκφραση κάθε πολιτικού, είναι ότι: "ΕΣΥ είσαι η δύναμη, το μέλλον και η αλλαγή του πεπρωμένου σου" και αυτή τη δύναμη την διοχετεύεις με τη ψήφο σου.

Κάθε σκεπτόμενος (ώριμος), δημοκρατικός και ελεύθερος πολίτης, το μόνο που θα πρέπει να στοχάζεται, σε περίοδο ανάδειξης πολιτικών προσώπων, είναι εάν ο ηγέτης που διεκδικεί την εκλογή του, διακρίνεται για τοι ήθος, την τιμιότητα, τη δικαιοσύνη, τον πατριωτισμό και την γενναιότητά του να υποστηρίζει με όλες του τις δυνάμεις, το "κοινό καλό" (συμφέρον της Πατρίδος).

Συνηθίζεται δυστυχώς, πρώτα να υπολογίζεις το προσωπικό σου συμφέρον, ανεξαρτήτως, εάν οι "εκπρόσωποι της δύναμής σου", είναι ΑΞΙΟΙ να υπηρετήσουν το "κοινό καλό".

Όταν τα κίνητρα είναι "ταπεινά" και τραγικά "κοντόφθαλμα", είναι σίγουρο ότι κάποιο πρόσωπο "ΤΙΠΟΤΑ", θα σε εκπροσωπήσει.

 Κι αν τρέφεις την "ελπίδα" ότι θα μεριμνήσει και για σένα, για τα παιδιά σου και για την ευημερία σου...σιγά που θα το κάνει...τον "εαυτούλη" του και την "καρέκλα" του θα υπερασπιστεί (με οποιοδήποτε τίμημα), αρκεί να παραμείνει (θεωρητικά) ο "εκπρόσωπός'' σου και ο ''υπεράσπιστής'' σου.

 (Πόση ειρωνία -πολλές φορές- δεν κρύβουν αυτά τα επίθετα!)

Κατ’ ουσίαν γι' αυτόν, η "θέση" του είναι σημαντική...όχι εσύ. Γιατί απλούστατα, δεν έχει καλλιεργήσει τη συλλογική συνείδηση, το ιδεώδες του «καλού καγαθού» πολίτη και δη του δημοσίου άνδρα.

 Αγαπητέ κι αγαπητή μου φίλη, υπερασπίζεται κανείς τον Λαό του, μόνο όταν το πρωτεύον και κύριο μέλημά του, είναι η υπεράσπιση της Πατρίδος του, η διασφάλιση του κοινού συμφέροντος.

Αυτό να το θυμάσαι...κάθε φορά που καλείσαι να επιλέξεις το πρόσωπο που θα σε εκπροσωπήσει, εκχωρώντας του τη "δύναμή" σου, με την ψήφο σου.

Μέσα σε μια κοινωνία υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι, που έχουν αξίες, ιδανικά, φρέσκιες ιδέες και αγάπη για τον άνθρωπο και την Πατρίδα τους και είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για το «κοινό» καλό, αλλά υπάρχουν κι αυτοί που στερούνται όλων των παραπάνω, αλλά διεκδικούν -αποκλειστικά- προς ίδιον (προσωπικό) όφελος, εξουσία, πλούτο και θέσεις.

Αυτοί οι τελευταίοι -συμβολικά- για την κοινωνία, την Πατρίδα και την Ανθρωπότητα είναι ένα «τίποτα».

Κι αν στη ζωή σου ...με τις επιλογές σου, μαζευτούν πολλά "τίποτα", θα καταλήξεις κι εσύ να αισθάνεσαι ένα "τίποτα".

Και ένα "τίποτα" αυτό που -μοιραία- ανακυκλώνει, είναι ένα συνεχές και μεγάλο "ΤΙΠΟΤΑ".

* Με τον όρο «Δημόσιος άνδρας», σαφώς και συμπεριλαμβάνονται και τα δύο φύλα. (άνδρες και γυναίκες).

Να είστε πάντα υγιείς, εμπνευσμένοι και δυνατοί!