Τι θα συμβούλευε ένα παιδί τους γονείς του;

      Έχουμε συνηθίσει οι γονείς να δίνουν συμβουλές στα παιδιά τους και να τα καθοδηγούν στο να γίνουν ''καλοί καγαθοί'' άνθρωποι και πολίτες.

     Επενδύουν με ατέλειωτες ώρες και χρήματα για τη διαπαιδαγώγηση και τη μόρφωση τους, (δεν είμαι όμως σίγουρος αν οι ίδιοι βρίσκονται πραγματικά σε ψυχική επαφή και επικοινωνία με τα παιδιά τους) και αυτό που επιδιώκουν κατά βάση και αποτελεί συνήθως την προτεραιότητά τους, είναι να τους δώσουν τα απαραίτητα εφόδια για μια επαγγελματική σταδιοδρομία.

    Αυτό που κάνουν όμως είναι να παραβλέπουν – αθέλητα- (αυτό θέλω να πιστεύω) την πνευματική και ψυχική καλλιέργεια που αναπτύσσεται όμως με το ξόδεμα ποιοτικού χρόνου και απασχόλησης από τους γονείς. 

 

   Δυστυχώς τα πιο σημαντικά τα αφήνουμε να τους τα δώσουν άλλοι (τροφοί, νταντάδες, προγυμναστές, δάσκαλοι, κ.λ.π) γιατί τάχα εμείς δεν έχουμε το χρόνο και είμαστε απασχολημένοι με την εργασία μας ή με άλλα σπουδαία θέματα, ξένα βεβαίως προς τα γονεϊκά καθήκοντά μας. Κι έτσι τα παιδιά μας καταλήγουν να τα μεγαλώνουν στην ουσία, κάποιοι άλλοι, εν απουσία ημών.

      Αυτό που περιμένουμε αργότερα είναι να μας σέβονται, να μας αγαπούν, να μας κάνουν περήφανους με τις επιλογές και τις επιτυχίες τους, να έχουμε μια πραγματική σχέση μαζί τους.

     Αναρωτιέμαι πως μπορεί να γίνει αυτό, αφού δεν τα διδάξαμε την βαθιά επικοινωνία, δεν τους εμφυσήσαμε με το παράδειγμά μας, την προσωπική επαφή, το σεβασμό, την εκτίμηση, το ενδιαφέρον, την αυτοεκτίμηση, την Αγάπη. Γιατί απλούστατα όταν αγαπάς κάποιον/α, θέλεις να είσαι όσο το δυνατόν περισσότερο μαζί του/της και να μοιράζεσαι σκέψεις και συναισθήματα και όχι να επικοινωνείς μέσω άλλων ή με μηνύματα ή με μικρά χαρτάκια κολλημένα στο ψυγείο κ.λ.π.

    Κοντολογίς αν θέλουμε πραγματικά ελεύθερα και ευτυχισμένα παιδιά πρέπει να τα διδάξουμε εμείς και αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν είμαστε μαζί τους, όταν μοιραζόμαστε στιγμές, όταν βιώνουν την αγάπη άνευ όρων και την πειθαρχία και όχι την τιμωρία. Όταν νοιώθουν ότι είμαστε πάντα ''εκεί'' χωρίς όμως να τα ''πνίγουμε''.

     Πιο κάτω θα απαριθμήσουμε κάποιες συμβουλές που δίνει ένα παιδί στους γονείς του. Κι αν είμαστε γονείς ή εν δυνάμει γονείς, καλό θα ήταν να τις ακούσουμε. Κάπου μπορεί να μας βοηθήσουν.

Ας δούμε τι μας λέει το παιδί.

-     Μη φοβάστε, να είστε σταθεροί μαζί μου. Αυτό με κάνει να νοιώθω περισσότερη σιγουριά. 

-  Μη με παραχαϊδεύετε!!!!. Ξέρω πολύ καλά πως δεν πρέπει να μου δίνετε οτιδήποτε σας ζητώ, σας δοκιμάζω μονάχα για να δώ!!!!

-  Μη με κάνετε να νοιώθω μικρότερος απ’ ότι είμαι. Αυτό με σπρώχνει να παριστάνω καμιά φορά τον «σπουδαίο».

-     Μη μου κάνετε παρατηρήσεις μπροστά σε κόσμο, αν μπορείτε. Θα προσέξω περισσότερο αυτό που θα μου πείτε αν μου μιλήσετε ήρεμα μια στιγμή που θα είμαστε μόνοι μας. 

-     Μη μου δημιουργείτε το συναίσθημα πως τα λάθη είναι αμαρτήματα. Μπερδεύονται έτσι μέσα μου όλες οι αξίες που έχω μάθει να αναγνωρίζω. 

-     Μη με προστατεύετε από τις συνέπειες των πράξεών μου. Χρειάζεται καμιά φορά να πάθω. 

-     Μη δίνετε μεγάλη σημασία στις μικροαδιαθεσίες μου. Καμιά φορά δημιουργούνται ίσα ίσα για να κερδίσω την προσοχή που ζητούσα. 

-    Μη μου κάνετε συνεχώς παρατηρήσεις. Γιατί τότε θα χρειαστεί να προστατεύσω τον εαυτό μου κάνοντας τον κουφό. 

-    Μη μου δίνετε επιπόλαιες υποσχέσεις. Νοιώθω πολύ περιφρονημένος, όταν δεν τις κρατάτε. 

-    Μην υποτιμάτε την τιμιότητά μου. Συχνά οι απειλές σας με σπρώχνουν στην ψευτιά.Μην πέφτετε σε αντιφάσεις. 

-    Με μπερδεύετε έτσι αφάνταστα και με κάνετε να χάνω την πίστη μου σε σας.

 
-    Μη με αγνοείτε όταν σας κάνω ερωτήσεις, γιατί θα ανακαλύψετε πως θ’ αρχίσω να παίρνω τις πληροφορίες μου από άλλες πηγές. 

-   Μην προσπαθείτε να με κάνετε να πιστέψω πως είστε τέλειοι ή αλάνθαστοι.  Είναι μια δυσάρεστη έκπληξη για μένα όταν ανακαλύπτω πως δεν είστε ούτε το ένα, ούτε το άλλο.  

-    Μη διανοηθείτε ποτέ πως θα πέσει η υπόληψή σας αν μου ζητήσετε συγνώμη. Μια τίμια αναγνώριση ενός λάθους σας μου δημιουργεί πολύ θερμά αισθήματα απέναντί σας.

-     Μην ξεχνάτε πως μ’ αρέσει να πειραματίζομαι. Χωρίς αυτό δεν μπορώ να ζήσω. Σας παρακαλώ παραδεχτείτε το. 

-      Μην ξεχνάτε πόσο γρήγορα μεγαλώνω. Θα πρέπει να σας είναι δύσκολο να κρατήσετε το ίδιο βήμα με μένα, αλλά προσπαθήστε σας παρακαλώ. 

-      Μην ξεχνάτε πως δεν θα μπορέσω να αναπτυχθώ χωρίς πολλή κατανόηση και αγάπη. Αυτό όμως δε χρειάζεται να το πω, έτσι δεν είναι ?

Μας τα είπε όλα το παιδί, δεν το νομίζετε κι εσείς; 

Να είστε πάντα υγιείς, δημιουργικοί και αισιόδοξοι!!!

Πηγή:www.google/ Γονείς και παιδί.