Τελευταία Άρθρα

Τρίτη 3 Ιουνίου 2014

Τελειομανία: Ο δρόμος της σίγουρης αποτυχίας!!!


Η επιθυμία όλων μας είναι να είμαστε καλοί σε όλα ή όσον το δυνατόν στα περισσότερα. Έχουμε φιλοδοξίες, στόχους και επιθυμίες κι αυτό μας κινητοποιεί να προσπαθούμε, με πάθος και επιμονή,  ειδικά στους τομείς που μας ενδιαφέρουν και είναι σημαντικοί για μας.

Όταν, όμως, η φιλοδοξία γίνεται εμμονή που μας σπρώχνει να είμαστε όχι απλώς καλοί, αλλά τέλειοι και μάλιστα σε όλα, τότε τα πράγματα αρχίζουν να  δυσκολεύουν  τόσο για εμάς όσο και για τους άλλους.

Είναι αρκετά  συνηθισμένο δυστυχώς,  πολλοί να υποφέρουν από αυτήν τους την τελειομανία…και ίσως σε μεγαλύτερη έκταση οι γυναίκες.

Μέσα σε θεραπευτικό πλαίσιο, η Χ. εκφράζοντας την ανάγκη της για να  είναι (δείχνει;) τέλεια λέει: «Δεν ξέρω πώς να το χαρακτηρίσω, αλλά έχω μεγάλη ανάγκη να είμαι τέλεια σε όλα. Θέλω να αισθάνομαι ότι με αγαπάνε όλοι. Δεν το αντέχω όταν κάποιος αδιαφορεί για μένα ή θυμώνει μαζί μου. Πρέπει να τα κάνω όλα όμορφα, να είμαι πάντα καλύτερη από τους άλλους. Νοιώθω ότι έτσι  οι άλλοι θα έχουν λόγο να με αγαπούν και να με αποδέχονται…...». 
Κάτι αντίστοιχο ίσως να μας έλεγε και ένας άνδρας (μάλλον θα το σκεφτότανε…οι άνδρες είναι πιο δύσκολοι στις εκμυστηρεύσεις, που αφορούν τον εαυτό τους..).

Στο παρόν άρθρο θα μιλήσουμε περισσότερο για τις γυναίκες, που σύμφωνα με  έρευνες, είναι πιο ανοικτές σε αυτοαποκαλύψεις. (Οι γυναίκες είναι πιο δεκτικές στην ψυχοθεραπεία, απ’ ότι οι άνδρες).   

Ο γυναικείος ναρκισσισμός….

Η τελειομανία είναι αναπόσπαστο κομμάτι του γυναικείου ναρκισσισμού. Η ανάγκη της γυναίκας  έγκειται στην ιδέα, όχι  απλώς να είναι ωραία, αλλά να μην υπάρχει άλλη που να μπορεί να τη συναγωνιστεί. 
Ο φόβος στη σκέψη ότι κάποια άλλη, ομορφότερη και πιο ελκυστική θα την επισκιάσει  και ο θυμός στην πιθανή «ειλικρινή» απάντηση του συντρόφου της, σε ερώτησή της αν υπάρχει άλλη,  ωραιότερη από αυτήν, αποτελούν τη βάση της ναρκισσιστικής σύγκρουσης.

Μια γυναίκα με αυξημένο ναρκισσισμό υποφέρει από έντονες διακυμάνσεις στο πώς αντιλαμβάνεται τον εαυτό της. Από τη μια, θεωρεί -κρυφά πολλές φορές- ότι είναι η καλύτερη και η σπουδαιότερη και, από την άλλη, αισθάνεται πως δεν είναι κάτι σημαντικό, πως δεν αξίζει.

Βρίσκεται διαρκώς ανάμεσα στο αίσθημα υπεροχής και κατωτερότητας. Μια ζυγαριά που το μόνο που καταφέρνει είναι να την φέρνει στο σημείο να βιώνει άγχος και κατάθλιψη.

Η γυναίκα-νάρκισσος δεν έμαθε ποτέ να αξιολογεί σωστά και μετρημένα τον εαυτό της. Στην πραγματικότητα, αισθάνεται αδύναμη, μη ελκυστική, ασήμαντη. 

Επειδή αυτή η αίσθηση είναι τόσο επώδυνη, «υπεραναπληρώνει» προβάλλοντας τη τελειομανία και τη μεγαλομανία της για να «τη σώσουν».

Φτιάχνοντας μια εικόνα πολύ ελκυστική, ιδιαίτερα επιτυχημένη, προσαρμοσμένη και καλοδιάθετη, υποκρίνεται απέναντι στους άλλους και τον εαυτό της, ότι είναι ένας καταπληκτικός και ενδιαφέρων  άνθρωπος.

Όλα αυτά αποσκοπούν στο να προκαλέσουν το θαυμασμό των άλλων, γιατί μόνο έτσι μπορεί να πορεύεται. Αυτός όμως ο θαυμασμός, όσο και να τον εισπράττει,  δεν είναι αρκετός για ν’ αγαπήσει τον εαυτό της και να νιώσει καλά  μ’ αυτόν.

Έχει την αίσθηση ότι ο θαυμασμός  δεν οφείλεται σε αυτό που είναι μέσα της συνολικά και πραγματικά σαν άνθρωπος, αλλά σε αυτά που δείχνει ή που πετυχαίνει: την ομορφιά, την εξυπνάδα, τις ικανότητες, τις επιτυχίες, κ.λ.π.

Οτιδήποτε «χαλάει» την τέλεια εικόνα (πάχος, αρρώστια, ηλικία, αλλαγή της εμφάνισης) και οτιδήποτε τη θέτει υπό αμφισβήτηση (χωρισμός, αποτυχία, κριτική, απόρριψη) έχει τη δύναμη να ταράζει συθέμελα το οικοδόμημα της ταυτότητάς της. 


Μπορεί να επακολουθήσουν θλίψη, απόγνωση, εκνευρισμός, θυμός, άγχος, κατάθλιψη, ψυχοσωματικά προβλήματα, συχνά δυσανάλογα μεγάλα σε σχέση με τις αφορμές που τα πυροδότησαν.


Ο φόβος της αυτοαποκάλυψης…οδηγεί σε πανικό

Σύμφωνα με την Ψυχαναλυτική προσέγγιση, το ιδιαίτερο γνώρισμα του ναρκισσισμού είναι η ανάγκη να σε ερωτεύονται οι άλλοι ή να γοητεύονται από σένα, που αυτό όμως λειτουργεί ως  αυτοσκοπός.

Το συναίσθημα όπως η αγάπη, η σχέση που μπορεί να επακολουθήσει, η οικειότητα, κ.λ.π, δεν έχουν καμία σημασία ή διαφορετικά  γίνονται απειλητικά, γιατί ο άλλος μέσα από την αγάπη και την αλληλεπίδραση, σε γνωρίζει συνολικά, γνωρίζει και αυτά τα στοιχεία που δεν σου αρέσουν (αδυναμίες, ελαττώματα), κατά κάποιο τρόπο ξεγυμνώνεσαι, αυτοαποκαλύπτεσαι,  και τελικά βλέπει  κι αυτά τα στοιχεία που μισείς στον εαυτό σου.

Παρόλο λοιπόν τον ισχυρισμό αυτών των γυναικών ότι προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο για όλους για να τις αγαπούν, η τελειομανία επιδιώκει να κρατήσει μακριά την αγάπη και την εγγύτητα στη σχέση.

Το αποτέλεσμα είναι πολλές τελειομανείς γυναίκες ν' αντιμετωπίζουν, παρά το φιλικό, κοινωνικό προφίλ τους, μεγάλες δυσκολίες στο να κάνουν και να διατηρήσουν κοντινές σχέσεις.

Φοβούνται τόσο πολύ την απομυθοποίησή τους από τον άλλον, την απόρριψη ή το χωρισμό, σε τέτοιο βαθμό που σαμποτάρουν τις σχέσεις αυτές, συχνά προκαλώντας οι ίδιες εντάσεις και διατηρώντας την απόσταση ή απαιτώντας το αποκλειστικό ενδιαφέρον και την προσοχή, που αντί να φέρνει κοντά τον άλλον, τον πνίγει.

Ξεφεύγοντας από την εμμονή της τελειότητας

Το ερώτημα που εύλογα τίθεται είναι, εάν μπορεί μια γυναίκα να απαλλαγεί από την τελειομανία και την εμμονή της στο «φαίνεσθαι». Η απάντηση είναι σαφέστατα «Ναι»,  αρκεί να ελαττώσει, έστω και λίγο, τη μανία της για τελειότητα, ώστε να αισθανθεί πιο ελεύθερος άνθρωπος.

Πως μπορεί να γίνει αυτό; 

Πολύ απλά, προσεγγίζοντας όλα τα «θέματα» που την βασανίζουν, μ’ ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης, κάνοντας σε καθημερινή βάση, μικρά βήματα που βοηθούν στην απεξάρτηση των τοξικών σκέψεων που την έχουν κατακλύσει , μέχρι τώρα. 

Ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε....

Σταματήστε  να σκέπτεστε τα πράγματα όπως: «ή άσπρο ή μαύρο»

Η ζωή μας είναι τόσο πολύχρωμη, που δεν περιορίζεται σε δύο χρώματα. Υπάρχουν βασικά χρώματα, όπου η μίξη αυτών μας επιφέρει καταπληκτικούς συνδυασμούς χρωμάτων. 

Κάπως έτσι αν το δούμε, όλα τα αντίθετα, «καλό-κακό», «κερδίζω-χάνω», «κανένας-όλοι», «ποτέ-πάντα», φτιάχνουν έναν περιορισμένο και απόλυτο τρόπο σκέψης, τρομερά αγχωτικό και πιεστικό.
Ανακαλύψτε τι κρύβεται ανάμεσα στα δύο ακραία μεγέθη. Πείτε στον εαυτό σας: «Μερικά πράγματα τα κάνω πολύ καλά, κάποια λιγότερο καλά και κάποια υποφερτά, τι να κάνουμε ...δεν είμαστε άριστοι σε όλα», «Σε κάποιους αρέσει αυτά που κάνουμε και σε άλλους όχι, μήπως εμάς μας αρέσουν όλα και όλοι; » και απελευθερωθείτε, χαλαρώστε, χαρείτε τη ζωή....

Περιορίστε τον «εσωτερικό δικαστή»

Αγνοήστε τις επικριτική  εσωτερική φωνή του τύπου: «Αυτή τη σοκολάτα δεν ήταν ανάγκη να τη φάω», «Με τη θέση  που πήρα στη συγκέντρωση συμμαθητών, θα με πέρασαν για χαζή» κλπ. Συνήθως η «κασέτα» αυτή παίζει χωρίς να το συνειδητοποιούμε, μέσα στο μυαλό μας.

Αφουγκραστείτε πότε συμβαίνει αυτό και προσπαθήστε να αντιτάξετε μια ήρεμη φωνή: «Δεν έγινε και τίποτα φοβερό», «μια χαρά ήταν αυτά που είπα». Όσο πιο συχνά το κάνετε τόσο αποδυναμώνετε τον «εσωτερικό κριτή» σας.


Μη φοβάστε να δείτε…εάν υπάρχουν πραγματικά  συνέπειες....

Έχετε την πεποίθηση, ότι οι άλλοι θα απογοητευτούν από εσάς αν τους δίνετε λιγότερα από όσα τους δίνατε; Κάντε πειράματα, για να δείτε αν αληθεύει.

Μαγειρέψτε μόνο δύο απλά φαγητά αντί για πολλά εξεζητημένα και περίπλοκα, όταν περιμένετε κόσμο. Κάντε κάτι απλό και ευχάριστο με τα παιδιά σας, αλλά μην παλεύετε να κάνετε τη ζωή τους συναρπαστική και ονειρική (δεν θα τους κάνει και καλό εξάλλου). 

Φροντίστε την εμφάνισή σας, αφήστε ελεύθερη τη ψυχή και τη σκέψη σας, χαρίστε το χαμόγελό σας ανεπιτήδευτα και αυθόρμητα στους ανθρώπους που έρχεστε σε επαφή. 



Όσο περισσότερο απλοποιείτε τη ζωή σας, τόσο πιο έντονα οι άλλοι θα δείχνουν την ευγνωμοσύνη τους, όχι γι’ αυτά που προσφέρετε αλλά γι’ αυτό που είστε, απλή και αυθεντική και κάτι ακόμη πιο χειροπιαστό, κανείς δεν θα παρατηρήσει τη διαφορά μεταξύ καλού και τέλειου, αυτό που έχει σημασία είναι η διάθεση που προσφέρουμε κάτι, αυτό απολαμβάνουν.

Πάντα να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας… «όπου η απλότης και η ομορφιά!!!».

Όσο πιο συχνά μπορείτε,  υπενθυμίστε στον εαυτό σας, ότι θέλετε να ζείτε με περισσότερη  απλότητα και χαλαρότητα. 

Κολλήστε σε όλο το σπίτι, σε σημεία που εσείς βλέπετε συχνά (τηλέφωνο, ψυγείο, καθρέφτης κλπ.), μικρά χαρτάκια με κωδικοποιημένα μηνύματα

Μόνο εσείς θα ξέρετε ότι τα χαρτάκια, με το χαμογελαστό κοριτσίστικο πρόσωπο ή τα πονηρά ματάκια της γατούλας,   σημαίνουν: Ζήτω η ελευθερία, κάτω η τελειομανία!

Ας κάνουμε τη ζωή μας πιο απλή….και να είσαστε σίγουρες/οι ότι, η ζωή θα μας το ανταποδώσει με τον καλλίτερο τρόπο. Πως; 

Με τη χαρά και τη ζωντάνια να βιώνουμε τις εμπειρίες μας …..με την αισιοδοξία να συνεχίζουμε το ταξίδι μας….απολαμβάνοντας χρώματα και τοπία αλλά και τους συνταξιδιώτες μας. 

Να είστε όλοι σας υγιείς και χαρούμενοι…ν’ απολαμβάνετε τις στιγμές!!!


Πηγή:www.google/Η ανάγκη για τελειότητα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου